Spoorzicht, Delft

Staat spoor of geen spoor

Interview: Hans Engelkes - DE Architecten

Een balkon maar tegelijkertijd ook een extra tuinkamer. Een uniek ontwerp wat toegevoegde waarde is aan de woning.

Hoe ontwerp je een appartementencomplex dat vlak langs één van de drukst bereden spoortrajecten van Nederland ligt? Architect Hans Engelkes van DE Architekten uit Delft hield de oplossing simpel: hij deed net alsof het spoor er niet ligt. Over een paar jaar krijgt hij nog gelijk ook.

Een stukje van een wereldstad

Delftzicht, een binnenstedelijke herontwikkeling in de buurt van het station in Delft, bestaat uit 51 appartementen en 57 grondgebonden woningen. Architect Engelkes haalde zijn inspiratie voor het appartementengebouw uit de negentiende-eeuwse boulevardbebouwing in steden als Parijs en Barcelona, waarin glas en smeedijzer architectonische hoofdrollen speelden. In de moderne vertaling in Delft is het glas nog prominenter aanwezig; het gietijzer werd staal en zink (bijvoorbeeld in de balustrades, de borstweringen en de kappen). ‘De nadruk ligt op de rijzigheid van het gebouw’, aldus Engelkes. ‘Dat zie je terug in de verticale lijnen in het ontwerp en de duidelijke scheiding tussen voet, middendeel en kap.

Meerwaarde

Dé opgave bij het ontwerp was de geluidsbelasting van het spoor. Maar toch ook weer niet, want waar nu nog tientallen treinen per uur voorbij denderen, ligt over een paar jaar een spoortunnel. ‘Vandaar dat ik ben uitgegaan van een situatie zónder spoor’, aldus Engelkes. ‘In de toekomst krijgen de bewoners een park voor de deur. Maar omdat het er nu nog ligt, wilde ik dat het complex zowel met als zonder spoor tot zijn recht zou komen.’ Hij koos daarom voor een gevel met loggia’s voorzien van (geluidwerend) M-view balkonbeglazing die naar wens te openen is. ‘Geen architectuur dus die uitsluitend uit geluidwerende wanden of vaste glazen gevels bestaat. De loggia’s geven het gebouw echt meerwaarde omdat ze kunnen worden gebruikt als semi-buitenruimte. Bovendien zijn ze op het zuiden gesitueerd. Je ziet nu al dat de bewoners daar graag de boel open gooien - trein of geen trein.’